Historia Pomorskiego Związku Artystów Plastyków e.V.

Z założeniem Pomorskiego Związku Artystów Plastyków w 1916 roku w Szczecinie związane są znane nazwiska takich artystów, jak rzeźbiarz Karl Ludwig Manzel, malarze Eugen Dekkert, Martin Meyer-Pyritz, Franz Theodor Schütt, Gustav Wimmer, grafik Paul Holz, Louis Douzette i Günter Machemehl. Z biegiem lat związek stał się instytucją reprezentującą wspólne interesy jej członków i coraz częściej organizował liczne wystawy. W ciągu 12 lat od 1933 do 1945 stowarzyszenie przejął i podporządkował sobie nazistowski reżim. Niektórym członkom stowarzyszenia wydano zakaz pracy, inni zdecydowali się na emigrację wewnętrzną, jeszcze inni opuścili stowarzyszenie lub zaadaptowali się. Pod koniec II wojny światowej po 1945 roku Związek praktycznie już przestał istnieć. Dopiero w 1979 r. Związek Artystów, który formalnie nigdy nie został rozwiązany, został reaktywowany w Düsseldorfie przez kilku artystów pochodzących z Pomorza Tylnego. Zrozumiałe jest, że pierwsze lata działalności związku w Republice federalnej Niemiec charakteryzowała kultura ziomkowska; pierwszym i najważniejszym wyzwaniem była rewitalizacja i zachowanie dziedzictwa kulturowego. Wraz ze zjednoczeniem Niemiec w 1990 roku pojawiła się możliwość rekrutacji artystów z Meklemburgii-Pomorza Przedniego do Pomorskiego Związku Artystów Plastyków e.V.

Wraz z wyborem Helmuta Maletzke z Greifswaldu na przewodniczącego na posiedzeniu plenarnym w Kassel w 1996 roku, centrum działalności Związku przeniosło się na Pomorze Przednie. Co było naturalnym procesem historycznym. Rozwój ten został wzmocniony przez wzmożony napływ nowych członków z Pomorza Przedniego, którzy poszli śladem Manfreda Prinza, który później przez 10 lat kierował Pomorskim Związkiem Artystów e.V. Przebudzenie oznaczało również, że rosły wymagania dotyczące nowoczesnego i aktualnego profilu sztuki, przy jednoczesnym budowaniu najlepszych tradycji i promowaniu wymiany myśli na wspólnych warsztatach i wystawach.